สัจธรรม
ศิลปะแห่งการสูญเสีย (the art of losing) และฝึกที่จะอยู่กับปัจจุบัน (living in the moment) ...โดยไม่คาดหวังกับตัวเองมากเกินไป
Posts
ชีวิต.....
"อีกด้านของข้าพเจ้าเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ แยกตัวห่างไกลผู้คน ห่างไกลยื้อแย่งแข่งขัน การที่ได้อยู่กับตัวเองแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว แต่อีกด้านข้าพเจ้าก็ต้องทำ เพราะเป็นหน้าที่ ความรับผิดชอบ ได้เลือกทำแล้ว เมื่อรับแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด ที่ตนเองจะทำได้ แม้ไม่ได้อะไรกลับมาก็ตาม"
โจทย์จริง นำมาทำเป็นโปรเจค นศ บางทีมันก็มีอุปสรรค
บางครั้งโจทย์จริงเมื่อวันก่อน ทำไม่ได้ในวันนี้ เพราะมีเหตุผลให้ทำไม่ได้ อย่างเช่น dummy load สำหรับกังหันน้ำ แต่น้ำไม่มีหมุนกังหัน แล้ง และต้องใช้ท่อไปต่อน้ำจากแหล่งอื่นมาใช้งานก่อน ก็คงต้องรอน้ำมา (หรืออาจจะไม่มาอีกแล้ว จากกรณีไฟไหม้ป่าดอยสุเทพ เมื่อวันก่อน) ซ่อมระบบ และนำไปติดตั้งอีกครั้งครับ
การศึกษาที่เน้น "อาชีพ" เป็นตัวตั้งคืออะไร ไม่เข้าใจ?
กล่าวนำ Demand - Supply ความไม่เท่าเทียม ต้องการให้เกิดความเท่าเทียม เหล่านี้ประกอบการทำให้เกิดอาชีพ ทั้งสัมมาชีพ และมิจฉาชีพ (หรืออาชีพคือความชำนาญการเฉพาะ) แล้วอาชีพ ที่ก่อให้เกิดรายได้ที่เลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัวให้อยู่รอดตามปัจจัยสี่แค่นั้นมันดูเหมือนพอเพียง แต่..... ความต้องการของคนไม่สิ้นสุด ต้องการความปลอดภัย ต้องการอณาเขต สะสม กีดกัน ความเป็นพรรคพวก (โลกแห่งความจริง) สรรเสริญ ดังนั้นอาชีพที่มีอยู่มันจึงไม่เพียงพอให้กับคนทุกคน ให้สามารถเลี้ยงตัวเองให้อยู่รอดได้ จึงมีอาชีพที่เลี้ยงตัวเองไม่ได้ จึงต้องถามกลับว่าอาชีพแบบนี้ถือว่าเป็นอาชีพหรือไม่ หรือเป็นแค่การทำงาน เป็นแค่แรงงาน เข้าประเด็น กลับมาที่ "อาชีพ" นิยามอาชีพของผมต้องเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัว และมีปัจจัย 4 ที่พอเพียงให้ได้ จึงจะถือว่าเป็นอาชีพ แต่.....มันมีห่วงโซ่ อุปสงค์ อุปทาน (ข้อต่อของการเกิดอาชีพ) ที่ก่อให้เกิดอาชีพแบบนี้จริงๆ ได้สักเท่าไหร่ มันมีความไม่เท่าเทียมกัน มันมีความเอาเปรียบกัน แล้วทำอย่างไรให้ได้ไปถึง "อาชีพ" เราควรคิดถึงว่า จริงๆ แล้วมันมีอาชีพ (จริงๆ) เหลือกันอยู่สักเท่...
หารือกาแฟ คกล.ตีนตก
ที่นี่ปลูกกาแฟ (โดยชาวบ้านรอบๆ) ผลผลิตปีละ 100 ตันขึ้นไป กาแฟที่ปลูกคุณภาพดี เพราะปลูกบนพื้นที่ๆมีความสูง 1,000 เมตรขึ้นไป
STEM for Engineering ณ สถานีเกษตรหลวงปางดะ
โครงการ STEM for Eng. 27-29 พ.ค. 59 @สถานีเกษตรหลวงปางดะ วัตถุประสงค์เพื่อสร้างกลุ่ม นศ พี่เลี้ยงที่มีมุมมองและแนวความคิดแบบการใช้ STEM มาช่วยในการเรียนรู้ ให้กับตนเองและ นศ วศบ ที่จะเข้ามาศึกษาใน มทร.ล ในเทอม 1/2559 โดยมี นศ ที่รับเข้ามาในโครงการ STEM จำนวน 60 คน และ นศ ที่รับแบบปกติ อีกกว่า 1,000 คนในอนาคตต่อไป โดยหวังว่าการศึกษารูปแบบนึ้จะเป็นการกระตุ้นให้ นศ เข้าใจสภาพปัญหาจากโจทย์จริง มองเห็นองค์ความรู้ ศาสตร์ที่จะต้องนำมาประยุกต์ใช้ร่วม พัฒนามุมมองเห็นเป็นความเชี่ยวชาญ เป็นอาชีพของตนเองได้ในอนาคต ทั้งนี้กิจกรรมนี้ถือว่าเป็น train the trainer นำนศ พี่เลี้ยง (ปี2-4) มาเรียนรู้การทำกิจกรรม STEM for Engineer. เพื่อไปทำกิจกรรม STEM ให้กับ นศ วศบ. ที่จะเข้ามาเรียน มทร.ล พัฒนากิจกรรมร่วมกันกับอาจารย์ในสาขา เพื่อเป็นกิจกรรมให้ นศ ในอนาคต โดยอาศัยโจทย์จริง แปลงมาทำเป็นกิจกรรมจำลอง แล้วใช้วิชาการเป็นตัวจัดการ เป็นคำตอบ เป็นการ cross ทางคำอธิบายรายวิชาในแต่ละวิชา ในแต่ละเทอม มุ่งหมายอาชีพเป็นตัวตั้ง ไม่ใช่ใบปริญญา (หวังว่านะครับ ^^)
ศักดินา
"ไม่สะสม ก็ไม่มีศักดินา ผู้ที่ขยัน แข็งแรงกว่า ย่อมมีศักดินา ผู้ที่อ่อนแอ พึ่งพาผู้ที่แข็งแรง จึงเกิดศักดินา ขยันและแข็งแรงทุกคน ย่อมเท่าเทียม แต่ช้าไป โลกไปไกลแล้ว มีศักดินาแล้ว อยากเท่าเทียมย่อมต้องกลับไปอยู่ในถ้ำ เพราะทุกคนย่อมมีอ่อนแอ แข็งแกร่งไม่เหมือนกัน"
ทริปติดตามงานโครงการตามพระราชดำริ บ้านห้วยปูหลวง อมก๋อย
คุยงาน ประชุมงาน วันหยุดเป็นวันทำงานยาว ^^ ที่นี่มีเนท ไม่แรง กำลังทดลอง Point2Point เก็บกลับแล้วนะครับ (โครงการ telemedicine) ^^ มีเรื่องดี คุณครูสอนภาษาไทยชนิดแจกลูกสะกดคำ จากหนังสือ มานี มานะ สมัยเมื่อก่อน โดย มจธ มทร.ล สวทช ไบโอเทค สนับสนุนสื่อการสอน โดยผ่านกระบวนการครูแม่ไก่ (ครูที่เกษียณแล้ว มาช่วยสอนครูลูกไก่ ด้วยจิตใจมีเมตตา กรุณาให้กับเด็กๆอมก๋อย แม่สะเรียง) สังเกตุเด็กป.1 คัดไทยลายมือสวย เด็กกล้าที่จะมาเจอกับเรา (คนถิ่นอื่น) เพราะเขาเข้าใจ สื่อสารได้มากขึ้น ที่นี่ยังปลูกผักส่งโรงเรียนเป็นอาหารให้เด็ก โรงเรียนหลายๆ แห่งได้รับการสนับสนุนจาก อบต แต่กว่างบจะมา ก็มาตอนปลายปีงบ หรือได้ของก็ไม่มีคุณภาพ ใครจะบริจาค อาหารกลางวันจะดีกว่าเสื้อผ้า หรือของเล่น ปัจจัยสี่ ยังสำคัญกว่าอย่างอื่น
