เช่าบ้าน ซื้อบ้าน อย่างไหนดี

 เขายืนอยู่ริมหน้าต่าง ขณะที่ความคิดบางอย่างแทรกเข้ามาในใจ — บ้านที่สร้างเอง กับบ้านที่เช่าอยู่…มันต่างกันยังไง?


คนหนึ่งอาจใช้เวลาหลายปี เก็บหอมรอมริบ สร้างบ้านทีละเล็กทีละน้อย ราวกับต่อจิ๊กซอว์ของชีวิตทีละชิ้น บ้านนั้นจึงไม่ได้มีแค่ปูนไม้หรือกระเบื้อง แต่มีหยดเหงื่อ ความฝัน และความผูกพันหล่อหลอมรวมกัน มันเป็นดั่งรากของต้นไม้ที่ปักลงบนผืนดิน ยิ่งอยู่นานก็ยิ่งยึดแน่น ไม่ใช่แค่หลังคาที่บังแดดฝน แต่คือร่มเงาทางใจ

เช่าบ้าน ซื้อบ้าน......

ขณะที่อีกคนหนึ่ง เลือกเช่าบ้านอยู่ — ไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือกเสมอไป แต่เพราะเขาเชื่อในความเบาของชีวิต เขาไม่ต้องการรากที่ยึดเขาไว้กับที่ เขาอยากเป็นเหมือนเมฆที่ล่องลอย เปลี่ยนรูปร่างไปตามลม มีอิสระที่จะย้ายออกเมื่อใจเปลี่ยน หรือย้ายเข้าเมื่อเจอสถานที่ที่เหมาะสม บ้านเช่าสำหรับเขา ไม่ได้หมายถึงการขาดอะไร แต่มันคือการปล่อยบางอย่างออกไป

บางคนบอกว่า การไม่มีบ้านเป็นของตัวเองคือการไม่มีความมั่นคง
แต่เขากลับคิดว่า…ความมั่นคงที่แท้จริงอาจไม่อยู่ในอิฐหินปูนปั้น
แต่อยู่ในความเข้าใจตัวเอง ว่าเขากำลังใช้ชีวิตในแบบที่ใจเขาเรียกหาจริงๆ

และเมื่อเขามองฝนที่โปรยปรายลงบนหลังคาทั้งสองหลัง — หลังหนึ่งที่เจ้าของเฝ้ามองอย่างภาคภูมิ และอีกหลังหนึ่งที่ผู้เช่ากำลังชงชาร้อนอย่างเงียบๆ — เขารู้สึกได้ว่าความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับกรรมสิทธิ์
แต่อยู่ที่ว่า ใต้หลังคานั้น…หัวใจของใครได้พักพิง

บ้าน…ไม่ว่าซื้อหรือเช่า หากมันทำให้คนหนึ่งหลับอย่างเป็นสุข และตื่นมาโดยไม่หนักหัว
นั่นอาจเพียงพอแล้ว ที่จะเรียกที่แห่งนั้นว่า “บ้าน”.

Comments