ครูอาจารย์พื้นฐาน
อยู่กับนักเรียน นศ ในสถานศึกษาตลอด สอนช้า สอนซ้ำ สอนให้เข้าใจ ไม่เข้าใจให้ถาม มีองค์ความรู้ที่ดี(เยี่ยม) เพียงพอกับพื้นฐาน ถ่ายทอดให้อย่างเหมาะสม ควบคู่กับสอนวินัย จริยธรรม ความประพฤติ เป็นรากฐาน (หน่วยงานควรสนับสนุนปัจจัยพื้นฐานทุกเรื่องให้ครูอยู่ได้เป็นอย่างดี)
ครูแนะแนว
เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นคนช่วยคิด ออกแบบจินตนาการ ใช้สื่อ เทคโนโลยีอย่างเหมาะสมทันเหตุการณ์ มองไกล คิดไกล เตรียมวันนี้เพื่อวันข้างหน้า ไม่ปิดโอกาสในการเข้าหา ครูภาษาควรเปิดเวที outreach
ครูพี่เลี้ยง
มีผลงานในศาสตร์นั้นๆ เฉพาะ เน้นทักษะการเอาตัวรอด(ในศตวรรษที่ 21) ประยุกต์ สร้างให้เป็นผู้ประกอบการ พาให้เห็นของจริง นำความสำเร็จมาถ่ายทอดเป็นแนวทาง (ใช้ผู้ประกอบการภายนอก ครูไม่ใช่ผู้ประกอบการ)
ครูทั้งสามต้องไม่หยุดการเรียนรู้ สร้างผลงานให้เป็นที่ยอมรับ(เวทีอื่นยอมรับไม่เฉพาะในของตัวเอง ไม่ได้โม้) แต่ต้องปล่อยให้คนอื่นทำหน้าที่ที่ถนัดกว่า เหมาะสมกว่า ไม่ควรทำสามอย่างในคนๆ เดียว แบ่งกันทำ แต่ต้องร่วมกันทำ ให้เกิดสังคมแห่งการเรียนรู้ การแข่งขันทางวิชาการ
เป็นแบบไหนดีครับ และแบบไหนที่ขาด?
Comments